Brzozowski Józef
Brzozowski Józef (14.05.1900 Omule – 30.07.1979 Brodnica) – syn Antoniego Brzozowskiego i Matyldy z domu Komosińskiej. W Omulu odbył praktyczną naukę zawodu w zakładzie kowalskim. Przystąpił jako ochotnik do powstania wielkopolskiego w 1919 r. Brał udział w walkach o Babimost, Brzozy, Romanowo, Rynarzewo, Wielowieś, Zbąszyń, Złotniki Kujawskie. Służył w 5. Pułku Strzelców Wielkopolskich, następnie w pierwszej kompani 9. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Otrzymał stopień plutonowego. Po przemianowaniu tej jednostki na 67. Pułk Piechoty brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Został ranny. Przebywał w szpitalu w Jarocinie. Po zakończeniu działań militarnych służył zawodowo w wojsku. Awansował do stopnia sierżanta. W 1927 r. skierowany został do Zgierza na kurs maszynistów parowozów dla potrzeb wojska. Brał udział w wojnie obronnej 1939 r., m.in. w bitwie nad Bzurą. Dostał się do niewoli (19.09-28.10.1939 r.), następnie wrócił do Brodnicy. W czasie okupacji pracował jako kolejarz. W 1945 r. zatrudniony w Rejonowej Komendzie Uzupełnień (RKU), następnie przeszedł do pracy w kolejnictwie. W Żaganiu uruchomił parowozownię. Rozkazem z dnia 4 kwietnia 1947 r. został mianowany podporucznikiem rezerwy. 30 czerwca 1962 roku, będąc pracownikiem PKP, przeszedł w stan spoczynku.
Uhonorowany następującymi odznaczeniami:
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921, Medal Dziesięciolecia, Medal Niepodległości, Srebrny Medal „Za Długoletnią Służbę”, Odznakę Pamiątkową 67. Pułku Piechoty, Wielkopolski Krzyż Powstańczy, Medal Zwycięstwa i Wolności 1945r., Odznakę Grunwaldzką, Odznakę Wzorowego Żołnierza, Odznakę „Przodujący Kolejarz”.
Źródło: Jerzy Wultański, Ziemia Michałowska nr 7 (288), wrzesień 2013.