Gottwald Józef Włodzimierz

Gottwald Józef Włodzimierz (1893 Petranika – 1989 Warszawa) – polonista, nauczyciel szkół średnich, urodzony w miejscowości Petranika (Petranka), pow. Kałusz, ówczesne województwo lwowskie. Syn urzędnika pocztowego. Szkołę powszechną ukończył w Nowym Sączu, średnią w Krakowie. Studiował polonistykę najpierw na Uniwersytecie Jagiellońskim, następnie na Uniwersytecie Poznańskim w roku akademickim 1919/1920. Pracę pedagogiczną rozpoczął w 1920 roku w Gimnazjum Żeńskim w Tczewie. W latach 1921-1939 był nauczycielem języka polskiego w gimnazjum brodnickim. Przez pewien czas był nauczycielem dochodzącym języka polskiego w Szkole Rolniczej w Brodnicy. Prawdopodobnie rozpoczął pracę w roku szkolnym 1925/1926; na pewno uczył w latach 1928/1929, 1929/1930, 1930/1931. W czasie II wojny światowej przebywał na terenie Warszawy, gdzie pracował jako robotnik w ogrodzie zoologicznym. Od 1940 r. prowadził tajne zorganizowane w kompletach nauczanie w Gimnazjum im. Wojciecha Górskiego i przy Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Uczył języka polskiego, łacińskiego, greckiego i niemieckiego. Aresztowany przez gestapo w nocy z 1 na 2 sierpnia 1944 r. więziony był przez dwa tygodnie w piwnicach domu przy ulicy Mariensztat. Następnie przebywał w obozach w Pruszkowie, Spellen, Oberhausen, Essen, Vondern oraz Wesel. Wykonywał tam roboty podziemne, pracowal w kopalniach oraz składach żelaza i stali. W sierpniu 1945 r. wrócił do kraju i pracował w szkołach średnich Trójmiasta, głównie w Sopocie. Należał do Związku Nauczycielstwa Polskiego i Stronnictwa Demokratycznego. W 1955 r. przeszedł na emeryturę, mieszkając w Warszawie. Przez kilka lat uczył jeszcze w niepełnym wymiarze godzin. Zmarł w Warszawie w 1989 r.

Źródła: Stefan Bilski, Słownik biograficzny regionu brodnickiego; Jerzy Wultański, Ziemia Michałowska nr 2 (269), luty 2010