Nieczajew Andrzej

Nieczajew Andrzej dr n. med. (05.08.1914 Petersburg – 04.12.2009 Szczecin) – doktor nauk medycznych, specjalista w zakresie chorób wewnętrznych i reumatologii, twórca szczecińskiej szkoły reumatologii (dzięki jego zasługom powstała Klinika Reumatologii Pomorskiej Akademii Medycznej i Wojewódzki Oddział Reumatologii), współorganizator i przewodniczący Oddziału Szczecińsko-Koszalińskiego Polskiego Towarzystwa Reumatologicznego, aktywny członek PTTK-u, działacz Towarzystwa Polsko-Greckiego, miłośnik poezji, przyrody i gór. Był synem Aleksandra, absolwenta Wojskowej Akademiii Medycznej w Petersburgu, który do wybuchu I wojny światowej był chirurgiem w lazarecie 10 Brygady Straży Pogranicznej w Rypinie oraz Anny Kasparownej z domu Bazańskiej. Rodzina w latach 1914-1922, w związku z działaniami militarnymi, przebywała w Rosji. Po przyjeździe do Polski Andrzej Nieczajew uczęszczał do gimnazjum klasycznego w Brodnicy. W 1935 r. zdał egzamin dojrzałości. Po maturze podjął studia medyczne na Uniwersytecie Poznańskim. Naukę przerwała mu wojna. Okupację spędził w Warszawie. Studia ukończył w 1945 r. Od 1946 r. swoje życie związał ze Szczecinem, gdzie pracował kolejno: w Zakładzie Anatomii Patologicznej, Klinice Chorób Wewnętrznych oraz w Klinice Hematologii Pomorskiej Akademii Medycznej, na etacie adiunkta. W roku 1952 uzyskał tytuł doktora medycyny (wg innego źródła 16.03.1950 r.). Jako balneolog był lekarzem-konsultantem uzdrowisk w Połczynie Zdroju i Kamieniu Pomorskim. Posiadał trzy specjalizacje II stopnia: internę, reumatologię, anatomopatologię. Zmarł 4 grudnia 2009 r. w Szczecinie.

Źródła: Ziemia Michałowska nr 9 (290) grudzień 2013;