Benz Kazimierz

Kazimierz Benz – urodził się 29 października 1899 roku w Nieżywięciu koło Brodnicy.
W okresie I wojny światowej trafił do 2. Pułku Gwardii Berlińskiej. W trakcie drugiej bitwy nad Marną został ciężko ranny pod Chateau Thierry. Do końca wojny przebywał w szpitalu we Frankfurcie nad Menem. Po powrocie z wojny dotarł do Warszawy.
W 1919 roku wstąpił do 1. Pułku Szwoleżerów. W jego szeregach wyruszył na front polsko-sowiecki. Za męstwo i odwagę w walce pod Arcelinem (17 sierpnia 1920 roku) został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 2977, czterokrotnie Krzyżem Walecznych, a po kilku latach Medalem Pamiątkowym za wojnę 1918-1921.
W 1924 roku ukończył Wyższą Szkołą Pilotów w Grudziądzu i otrzymał służbowy przydział do 4. Pułku Lotniczego w Toruniu. Zbudował tam szczegółową strukturę eskadry myśliwskiej, a w lipcu 1929 roku powierzono mu organizację 43 eskadry towarzyszącej.
W lipcu 1939 roku został szefem Sztabu 1 Grupy Lotniczej, następnie w sierpniu tego samego roku objął stanowisko kierownika zaopatrzenia lotniczego w Sztabie Armii „Modlin”.
Podczas II wojny światowej przed upadkiem Armii „Modlin” dotarł przez Rumunię do Francji. Powierzono mu zadanie zorganizowania samodzielnego zgrupowania lotniczego.
W 1940 roku podczas bitwy powietrznej o Anglię polecono mu przeorganizowanie polskiego 307 Dywizjonu Myśliwskiego Nocnego „Lwowskich Puchaczy”.
W grudniu 1940 roku dywizjon uzyskał pełną zdolność bojową. Następnie Kazimierza Benza skierowano do prac sztabowych, w których uczestniczył do końca wojny. Po wojnie nie wrócił do kraju i zamieszkał w Londynie. Zmarł 5 maja 1957 roku, został pochowany pod małym kamieniem na cmentarzu Old Cemetery w miejscowości Drayton Valley w Kanadzie.

Źródło: Czas Brodnicy, nr 5 z 30 stycznia 2015 r.